من نسبتاً اخیراً به بازی رایانه شخصی تبدیل شده ام. در سال 2016، من به طور خود به خود یک Steam Machine را انتخاب کردم، تلاش اولیه Valve برای ترکیب Steam با تجربه ای شبیه به کنسول. این اولین آشنایی واقعی من با وسعت کتابخانه Steam و عملکرد بود که از PS4 من پیشی گرفت. من قلاب شده بودم، بنابراین یک رایانه شخصی Dell گرفتم، سپس کمی بعد کامپیوتر خودم را ساختم. من ایکس باکس وان و اکثر مجموعه PS4 خود را فروختم و برای انتشار نهایی خود PS4 را نگه داشتم. بازسازی Final Fantasy VII، اما در غیر این صورت تمام بازی های من را به رایانه شخصی منتقل کردم. بازی ها روی رایانه شخصی بهتر اجرا می شدند و تعداد آنها بیشتر بود. چرا باید برای بازی کمتری وقت بگذارم؟ چرا باید هر مقدار از عملکرد را قربانی کنم در حالی که باید برای بهترین مطلقی که فناوری می تواند ارائه دهد تلاش کنم؟
با این حال، در حالی که وارد سال 2024 می شوم، به این فکر می کنم که زمان آن رسیده است که کمتر در دستگاه های ویندوزی خود بازی کنم و بیشتر روی PS5، سوییچ، دستگاه های اول بازی مانند Steam Deck و سایر کنسول های خود بازی کنم.
الهامبخش این تغییر ارتباط چندانی با عناوین انحصاری روی پلتفرمهای مختلف یا راحتی بیشتر بازی روی کاناپه ندارد (من در واقع کاناپه ندارم و از همان مانیتوری که برای PS5 خود استفاده میکنم، استفاده میکنم). جرقه این تصمیم را می توان به این موضوع نسبت داد سینت سایزر Moog Grandmother.
کنسول بازی بیشتر در سال 2024
بهعنوان یک موسیقیدان، رایانهها و ایستگاههای کاری صوتی دیجیتال را برای نتایج تقریباً بینهایت موسیقی در آغوش گرفتم. امکان استفاده از نرم افزارهایی مانند دلیل یا رک VCV به این معنی بود که میتوانستم هزاران ابزار مجازی داشته باشم، که بسیاری از آنها با همتایان فیزیکیشان تقریباً غیرقابل تشخیص هستند. اما چیزی که در این فرآیند از دست دادم، تجربه گذراندن زمان متمرکز با یک ساز موسیقی بود. من به جای آن نقش یک تولید کننده و تغییردهنده را پذیرفتم و همیشه با سهولت روشن کردن یک مرورگر وب و ناپدید شدن در حفره اینترنت منحرف شدم.
اما از زمانی که به جای استفاده از کامپیوتر به ابزارهای موسیقی می پردازم، به تجربه ای مستقیم تر و صمیمی تر و بدون حواس پرتی با موسیقی دست یافته ام. این مرا به این فکر انداخت که دیگر کجا می توانم به این نزدیکی برسم. اولین چیزی که به ذهنم رسید بازی بود.
از برخی جهات، تغییر از رایانه شخصی به کنسول به بازی صرفاً مبادله یک صفحه با صفحه دیگر است، اما هر چه زمان بیشتری را با PS5 خود سپری کرده باشم، بیشتر به یاد مزایای یک تجربه بازی متمرکزتر و ایزوله می افتم، مانند نوعی که من در بیشتر عمرم از آن لذت بردم – حتی اگر در حال بازی کردن یک بازی هستم که از نظر فنی می تواند روی رایانه شخصی من بهتر اجرا شود.
در بازی اغلب ما با نیاز به “بزرگتر، بهتر، سریعتر اکنون” بمباران می شویم. نرخ فریم ما اکنون باید 120 هرتز باشد، رزولوشن حداقل 1440p، و مواد بازاریابی به ما میگویند که باید دائماً در حال پخش، اشتراکگذاری و ایجاد محتوا باشیم. همپوشانی ها از ما می خواهند که دائماً در Discord و سایر سرویس ها چت کنیم. کنسول ها توسط این دستور آلوده شده اند همچنین، اما رایانه شخصی پادشاهی است که باعث میشود به دلیل نداشتن نرخ فریم ثابت قابل اعتماد در بازیهای سختافزاری در تمام زمانها احساس بدی داشته باشید. اگر ردیابی پرتو درگیر نیست و روی حداکثر تنظیم شده است، چگونه می توانید حتی از آن لذت ببرید؟
PS5 من، تا به حال، مانند داشتن یک ماشین بوده است: من برای کار به یکی نیاز دارم (یا اینطور تصور می کنم. مثل یک کاناپه، من هم یکی از آن ها را ندارم). اما پس از خرید خود به خود آلن ویک دوم در PS5 پس از شکست دادن آن بر روی رایانه شخصی، به مزایای دور کردن خودم از حواس پرتی مرورگر وب پی بردم. نمیتوانم Alt+Tab را کنار بگذارم تا اینترنت به من بگوید که آیا باید از حالت عملکرد یا کیفیت استفاده کنم یا به طور تصادفی در Discord چت کنم. از آنجایی که من یک بار دیگر داستان تاریک مستر ویک را دنبال می کنم، این کار را در محیطی انجام می دهم که منحصراً برای بازی ساخته شده است. و بله، من آن را با سرعت 30 فریم در ثانیه بازی میکنم، اما تجربه متمرکز خاموش کردن دستگاه کار و روی آوردن به دستگاه بازی، به اعتقاد من منجر به تجربه نزدیکتری با این بازی میشود، و امیدوارم در سایر زمینه ها خواهد بود.
آیا این به این معنی است که من با بازی رایانه شخصی تمام شده ام؟ نه، مطلقاً نه. من شخصاً ایکس باکس ندارم، بنابراین از دستگاه ویندوز 11 خود برای لذت بردن از پیشنهادات مایکروسافت استفاده خواهم کرد، و در دو سال گذشته عشق به شبیهسازی را توسعه دادهام. و با توجه به شغلم، من باید به دنیای بازی های رایانه شخصی متصل بمانم.
اما در سال 2024، سعی میکنم برای تجربههای بازی ابتدا به پلیاستیشن خود بروم، نه به این دلیل که در حال تعقیب اسببخار بیپایان بر روی پلتفرم «نهایی» «FTW» بازی هستم، بلکه به این دلیل که در حال ساخت هستم. انتخاب استفاده از دستگاهی مجزا و نامرتبط از دستگاهی که برای تمام بخش های بالینی و خسته کننده زندگی ام استفاده می کنم. مانند سینت سایزرهایم، میخواهم بازی را به عنوان یک تجربه متمرکز و مستقیم جدیدتر کنم و فکر میکنم سختافزار اختصاصی کلید اصلی آن است.